Novi izazovi virtuelne glume

Jedan od velikih letnjih hitova ove godine je i film „Planeta majmuna – početak” („Rise of the Planet of the Apes”) u režiji mladog britanca Ruperta Vajata, koji u naše bioskope stiže 4. avgusta. Iako su određeni elementi filma omaž ranijim ostvarenjima ovog serijala (a ponajviše četvrtom delu originalnog serijala i, pomalo, najnovijem rimejku Tima Bartona), ovaj film zapravo predstavlja reboot, tačnije novi početak ove franšize.

Radnja filma smeštena je u blisku budućnost, gde istraživač Vil Rodman (glumi ga Džejms Franko) pokušava da nađe lek za Alchajmerovu bolest. Počinje testiranje leka na čovekolikim majmunima, tačnije na šimpanzi po imenu Cezar. Lek deluje odlično i menja Cezarov mozak, proširujući granice njegovog intelekta. Sa inteligencijom na ljudskom nivou, Cezar shvata da je njegova vrsta u ropstvu i počinje da planira revoluciju. Tako počinje trka sa vremenom – da li će Rodman dovoljno brzo naći način da zaustavi Cezara ili će čovekoliki majmuni postati nova dominantna vrsta na planeti?

Ostale (ljudske) uloge u filmu tumače Džon Litgou, Frida Pinto, Brajan Koks i Tom Felton, ali tu je i glumac čije je ime u poslednjih deset godina postalo sinonim za najživotnije kompjuterski generisane filmske junake. Govorimo u Endiju Serkisu, britanskom glumcu koga je proslavila uloga Goluma u trilogiji „Gospodar prstenova” Pitera Džeksona, koji je kasnije oživeo i King Konga u istoimenom filmu. Tokom izrade oba filma Endi je sarađivao sa timom za specijalne efekte kompanije Weta Digital, koja je odgovorna i za efekte u ovom filmu. Kada se tražio glumac čiji će pokreti oživeti digitalnog Cezara, Endi je bio prirodan prvi izbor. Naravno, kako Cezaru u njegovoj revoluciji pomažu ostale šimpanze u laboratoriji, tako su i Endiju pomagale desetine glumaca koji su u motion capture odelima odglumili sve scene sa čovekolikim majmunima. Od toga je više od 80 odsto scena snimano napolju, a ne u specijalnim studijima kao što je običaj. Pored sivih odela sa infracrvenim senzorima za kretanje, svaki glumac koristio je produžetke za ruke kako bi proporcije tela bile kao kod šimpanze. Isto tako, svaki glumac je na glavi nosio i laganu kameru koja mu je snimala lice, na osnovu čega su stvarani izrazi lica čovekolikih majmuna u kadrovima. Ovo je isti proces koji su u Weti koristili pri motion captureu za film „Avatar” Džejmsa Kamerona. Doduše, prilikom snimanja „Avatara” glumci koji rade motion capture snimali su svoje scene odvojeno od ljudskih likova zbog razlike u visini ljudi i Na’vija, međutim šimpanze i ljudi su približno iste veličine, pa je ovde motion capture rađen na glumcima direktno tokom snimanja. Za scene u kojima više od 150 potpuno jedinstvenih, digitalizovanih čovekolikih majmuna trči kroz kadar korišćen je Wetin softver Massive, razvijen za masovne bitke u „Gospodaru prstenova”.

Dragan KOSOVAC