Najskuplja kosa u istoriji filma

Sa budžetom od više od 260 miliona dolara, Diznijev film „Princeza i razbojnik” jeste najskuplji animirani film svih vremena (i drugi najskuplji film uopšte, odmah nakon trećeg dela „Pirata sa Kariba”). Šta je to koštalo toliko u ovoj ekranizaciji bajke braće Grim o princezi Rapunzel? Kosa, mnooogo kose.

Film koji su režirali Nejtan Greno i Bajron Hauard je slobodna interpretacija bajke braće Grim. Zla Gotel otima princezu Rapunzel, odgaja je kao svoju ćerku i drži je zatvorenu u sakrivenom tornju zbog njene magične kose koja produžava život. Mladi lopov Flin pomoći će Rapunzel da pobegne iz tornja i tada počinje njihova avantura po kraljevstvu, jer ih progone ne samo Gotel i Flinovi bivši ortaci nego i kraljevski stražari. Legendarni Diznijev animator Glen Kin, odgovoran za mnoge slavne dugokose likove, od Male sirene i Pokahontas do Zveri iz filma „Lepotica i zver”, stvorio je 2D crtež koji je bio osnova za lik Rapunzel. Kin je bio originalni režiser ovog filma (pre spajanja Disney Animationa i Pixara) i ostao je producent i savetnik kada je odlučeno da će film biti kompjuterski, a ne konvencionalno animiran. Ipak, na Kinovo insistiranje odabran je izgled filma – kompjuterska animacija koja ne teži fotorealističnosti već više liči na konvencionalnu. Nakon inicijalnog dizajna Rapunzel, tim koji broji više od trideset ljudi u Diznijevom animacionom studiju ušao je u borbu sa svim problemima koje predstavlja animacija kose. Kao što korežiser Nejtan Greno kaže: „Ovo je u osnovi priča o devojci sa više od 20 metara dugačkom kosom. Ako to ne možete da izvedete kako treba, film ne postoji.”

Od pomenutih trideset ljudi, desetoro njih bili su programeri koji su se bavili fizikom kose i pravljenjem alata koji bi olakšali animaciju. Tako je nastao program Dynamic Wires, koji je korišćen da oživi Rapunzelinu kosu. Da bi bolje shvatili kretanje kose animatori su napravili kape sa 21 metar dugom „kosom” od najlona za pecanje i kretali se po studiju sa njima. To je imalo kako korisne tako i zabavne posledice. Problemi sa kompjuterski generisanom kosom su mnogobrojni, zato se animatori po skoro svaku cenu klone dugih kosa u ovakvim filmovima. Ako pogledate CGI likove od „Toy Storyja” naovamo, likovi sa dugom kosom ekstremno su retki, a i tada je kosa predstavljena kao rep, pletenica ili punđa. Dodatan problem je boja kose. Prirodna plava kosa nije jedna boja već splet nekoliko nijansi, tako da je poseban tim bio zadužen isključivo za osvetljenje i senčenje. Interakcija više od 100.000 vlasi kose, što međusobna što sa okolnim objektima, ono je od čega su se računari pregrevali. Na kraju su kombinacija novih alata i predanog rada animatora i programera, kao i stav da se kosi posvećuje jednako pažnje kao da je ona jedan od glavnih glumaca doveli do željenog rezultata. Ipak, iako su više nego zadovoljni svojim radom na ovom filmu, većina animatora ne taji da na sledećem projektu žele da rade na „nečemu sa mnogo manje kose”.

Dragan KOSOVAC