PC Info 3.0.3

Dok lupite dlanom o dlan, PC Info skenira sistem i na videlo iznosi podatke o komponentama od kojih je sastavljen. Programa koji rade slično ima i manjih i upakovanih u privlačniji korisnički interfejs, ali nas je proizvod kompanije CobraTek privukao jer je neobično pregledan i sveden.

Naime, interfejs je sazdan isključivo od teksta, postavljenog na sićušnu radnu formu u obliku nevidljive tabele. U najboljem slučaju, ona ima dve kolone: naziv i objašnjenje. Upravo to čini program preglednim, a podatke razumljivim čak i onima koji tek otkrivaju tajne sklapanja prosečnog „personalnog kompjutera”. Resursima se, inače, pristupa preko komandnih kartica, koje ujedno predstavljaju i gradivne komponente. Ukupno ih je deset i preko njih na opisan način dolazite do najvažnijih informacija o grafičkoj/zvučnoj kartici, procesoru, matičnoj ploči, optičkim uređajima, mrežnim adapterima i tome slično.

Ponuđene informacije možda nisu opširne koliko bi to napredniji korisnici želeli, ali su sasvim dovoljne da saznate one najvažnije stvari. Na primer, program će vam reći koliko slotova za memoriju poseduje matična ploča i pri tom izlistati podatke o svakom modulu koji se tamo, eventualno, nalazi. Videćete njegovu veličinu, tip, brzinu, naziv proizvođača... Slično je i sa procesorom, gde se daje i nešto više informacija: broj jezgara, brzina, veličina keš memorije, oznaka modela, naziv proizvođača, arhitektura... Ono što nedostaje su podaci o temperaturi i voltaži, ali su autori smatrali da ove informacije spadaju u sasvim drugu grupu podataka. Donekle se i slažemo sa njima. Ukoliko se u grupi koju bistrite nalazi više uređaja iste vrste (na primer, hard-diskova), pojedinačnim podacima pristupa se odvojeno za svaki od detektovanih uređaja. Tako se, baš u slučaju hard-diskova, svaka particija posmatra kao samostalna jedinka za koju se dobijaju podaci o veličini, ukupnom broju blokova i njihovoj veličini, odnosno kom disku iz „lanca” pripadaju. Iznenadilo nas je što nigde ne postoji podatak o proizvođaču hard-diska i nazivu modela, što je podrazumevan podatak.

U nekim slučajevima PC Info daje sasvim nepotrebne podatke, a dobar primer za to su zvučne kartice. Osim imena kartice i proizvođaća, ništa drugo ne može da se sazna. Slična situacija je i sa informacijama o korišćenom operativnom sistemu, u čijoj sekciji se nalazi čak 24 stavke, a one korisne se mogu nabrojati na prste jedne ruke. Da ne grešimo dušu, odavde ćete biti u prilici da saznate koja je sistemska particija i arhitektura OS-a, slovnu i brojčanu oznaku verzije i slično.

Dodatne mogućnosti nalaze se, čudno, u sekciji sa podešavanjima. Tako se odavde mogu pozvati neke manje-više važne sistemske komande (Windows Update, Task Manager, Windows Firewall, Control Panel...), može se steći uvid o pokrenutim procesima/servisima, pa čak i prebistriti lista instaliranog softvera.

Vladimir PISODOROV