Vektorizacija rasterskih slika

Izrada vektorskih fotografija je jednostavna ako se crtaju samo grafičke primitive ili scene koje nemaju mnogo poligona. Ali, ako želite da napravite vektorsku fotografiju nekog složenijeg crteža, spremite se na veliki utrošak vremena. Mnoge programerske kuće su uvidele da se na tom polju može mnogo dobiti automatizacijom posla pa su krenule sa razvojem softvera za vektorizaciju. Ideja koja stoji iza svih ovih programa je ista. Ulaz u program je rasterska fotografija koja se obrađuje tako što se vrši prepoznavanje oblika i onda se automatski ti obrisi pretvaraju u vektorske krive.

Jedan od programa koji taj posao obavlja solidno naziva se Vextractor. Kao i u većini sličnih programa, vektorizacija fotografija može da vrši na dva načina – crtanjem centralne linije (tzv. linije skeleta) ili crtanjem kontura. U prvom slučaju, osim prepoznavanja linija, program obavlja još jedan dodatni zadatak. U toku obrade, sa vektorizacijom centralne linije program mora da izračunava srednju vrednost između dve linije i da tuda iscrtava vektorsku liniju. Drugi slučaj je sa stanovišta izračunavanja jednostavniji jer se tu samo traže obrisi objekata i vektorske linije se iscrtavaju po tim ivicama.

Prilikom iscrtavanja vektora, u programu se mogu podesiti različiti parametri kako bi proces vektorizacije bio što kvalitetniji. Jedna od osnovnih opcija tog tipa jeste automatsko povezivanje nepovezanih linija ukoliko je njihova razdaljina u okviru predefinisanih vrednosti. Pravilnim podešavanjima ove opcije možete sebi uštedeti dosta vremena prilikom finalnih popravki vektorizovanog crteža. Treba pomenuti da Vextractor podržava sve poznatije rasterske grafičke formate, a može da snima u desetak različitih vektorskih formata od kojih su najpoznatiji AutoCAD (DXF), Scalable Vector Graphics (SVG), Encapsulated PostScript (EPS) i Adobe Illustrator (AI). Program ima i ugrađeni vektorski editor u kojem se može odmah nakon konverzije, a pre snimanja, izvršiti doterivanje generisane vektorske slike.

Vextractor može da vrši vektorizaciju na dva načina. Kod jednostavnijih crteža preporučljivo je da se oni prekonvertuju u jednobitne (crno-bele) fotografije jer se tada ostvaruje najveći kontrast, što programu daje veću šansu za pravilno određivanje ivica. Složeniji crteži mogu da budu i u boji jer se pretvaranjem u crno-bele fotografije mogu izgubiti pojedini detalji. Ipak, ovde postoji ograničenje u količini boja jer slika koja treba da se vektorizuje ne sme da ima više od 256 boja. Ako fotografija ima veći broj boja, njihov broj se može direktno iz Vextractora smanjiti na propisanu vrednost. Jedna od otežavajućih okolnosti prilikom vektorizacije jeste to što većina ulaznih fotografija na sebi ima neke „defekte”. To mogu biti ogrebotine, prašina ili bilo šta što se na slici vidi, a ne bi trebalo da ga bude. Zato su u ovom programu implementirani i filteri koji sa rasterskih slika uklanjaju skoro sve nepravilnosti. Ovo se može obaviti i nakon vektorizacije, ručnim brisanjem nepotrebnih linija, ali valjda je svima jasno da je prvi način daleko elegantniji jer ne zahteva interakciju korisnika.

U toku testiranja programa primetili smo da kvalitet dobijene vektorske slike mnogo zavisi od odabranih postavki. Ako bismo davali ocene, one bi se kretale u rasponu od dovoljnog do vrlo dobrog. Odličnu ocenu ne bismo mogli da damo jer je svaka vektorizovana slika koju smo propustili kroz program morala da se u određenoj meri ručno koriguje.

Branislav BUBANJA